Finally, a kangaroo!
Door: Joelle
Blijf op de hoogte en volg Joëlle
28 Februari 2010 | Australië, Goulburn
Dan eindelijk onze eerste kangaroo's gespot!! :D En hoe. Eigenlijk zoals ik altijd gehoopt had de eerste (en vele) te zien; vanaf de rug van een paard met een prachtig uitzicht erbij. Het was echt geweldig!
Maar, laat ik bij het begin beginnen. We hebben tot en met 16 februari in de Blue Mountains gezeten, en de laatste hele dag daar zijn we de famous Tree Sisters gaan bekijken. We kwamen aan op een enorm toeristisch punt aan. Het was er zwart van de chinezen incl. camera's. Er kwamen bijna gelijk twee meisjes naar ons toe rennen en in gebrekkig engels dachten we dat ze ons duidelijk wilde maken of we een foto van hun wilde maken. Dat bleek niet de bedoeling, de leraar kreeg de camera in handen en die meiden moesten en zouden met ons op de foto! We vragen ons nogsteeds af wat er toch zo bijzonder aan ons was, maar helaas zal die vraag ons onbeantwoord blijven...
Maar eerlijk is eerlijk, het uitzicht was prachtig! De Tree Sisters op zich vielen ons allebei een beetje tegen. We hadden eigenlijk iets groters verwacht, en het enorme toeristische eromheen is bepaald niet waar we allebei naar opzoek zijn. Maar oke, we hebben daar dus een middagje doorgebracht en zijn daarna weer terug gegaan naar de plek waar we de laatste tijd met de auto hebben gestaan. Later die dag zijn we even rond gaan bellen voor een wwoof adres (wwoof'en houd kort gezegt in dat je een bepaalde tijd bij mensen, meestal op een soort boerderij, doorbrengt waar je een paar uur per dag werkt in ruil voor eten en onderdak) Na een paar telefoontjes was het raak en we zouden de volgende dag al kunnen komen!
Die volgende dag moesten we eerst terug naar Sydney om het een en ander voor de bank en de auto te regelen. Het bleek alleen niet zo'n goed plan om middenin de stad te parkeren. We stonden in een enorm dure soort prive garage vol met porches en andere dure auto's. Nogal grappig om onze geweldige seat daartussen te zien staan ;) Toen we daar ook weer zonder schade uit zijn gekomen konden we onze weg vervolgen richting het wwoof adres. Hoe verder we van Sydney af gingen hoe meer het landschap ons begon aan te staan. We kwamen eindelijk een beetje meer in het echte Australie terecht! :) Na ruim 2 uur rijden kwamen we dan in de goede stad aan; Goulburn. Nadat wat aardige mensen ons de weg konden wijzen, en een keer aan de 'goede' (lees: verkeerde) kant van de weg te gaan rijden (ja, eens en nooit meer! Hihi, gelukkig had niemand er last van en kon ik snel weer keren) kwamen we aan op Kingsdale. Het is een kleinschalige paardenfokkerij, met naast paarden nog een hele stapel andere dieren. In het huis uit 1850 wonen Andrew en Donna met de kinderen Kyle (14) en Emily (2). Vooral de eerste dagen vielen ons wel tegen. We hebben toen eigenlijk constant meegedaan met wat de mensen hier aan het doen waren, naast het werk wat we in de ochtend deden, en dat hielden we echt niet vol. Na een goed gesprek is dat gelukkig beter gegaan, en is onze werk en prive tijd beter gescheiden gebleven.
Het was trouwens heerlijk om weer in een normaal, goed bed te slapen. De auto went wel, en we hebben er ook gewoon goed in geslapen, maar echt confortabel is het niet. Dit oude huis heeft alleen wel z'n nadelen. Het is hier echt enorm stoffig en vies, hoewel dat grotendeels een gebrek aan schoonmaken is. Wij hebben de bovenverdieping bijna voor onszelf, incl. keukentje en badkamer, maar een paar avonden hebben er ook een stuk of 1000 vliegjes en andere insecten in de keuken gewoont, echt smerig! Maar gelukkig zijn die nu weer bijna allemaal weg, en ziet het plafond er weer wit uit.
En op een middag hadden we ook leuk bezoek in onze slaapkamer. Een enorme spin zat vrolijk tegen de muur naast ons bed. Echt, zo'n grote spin heb ik in Nederland nog nooit gezien! Anne durfde de kamer niet meer in, en is beneden maar aan Donna gaan vertellen wat voor monster we tegen waren gekomen. Helaas kwam er niet echt het antwoord waar we op gehoopt hadden. Donna was helemaal blij dat we hem ook hadden gezien, het is namelijk Harry, de famous huisspin! En hij is niet gevaarlijk hoor, hij eet alleen vliegen! Hij kan daar dus best blijven zitten. Mhh, no way dat wij in dezelfde kamer willen slapen als dat ding! Na een poosje brainstormen en een gebrek aan iemand anders die hem wilde vangen, heb ik een spin-proof pak aan getrokken en ben hem met een bak gaan vangen. Echt doodeng, maar het is gelukt! Nu woont Harry dus gelukkig weer ergens buiten.
Het werk wat we hier moeten doen is niet reuze interssant. In de ochtend beginnen we altijd met de puppies voeren en de paddio schoonmaken. Ze hadden toen we hier kwamen 11 doberman pups, echt te lief! Nu zijn er nog maar 7, de rest is ondertussen verkocht. Verder hebben we veel onkruid moeten verwijderen, planten geplant en huishoudelijk werk moeten doen. Het is wel goed te doen allemaal.
En natuurlijk hebben we hier ons eerste paardrijritje op z'n kop gehad!! Andrew rijdt western en Donna rijdt dressuur, dus we hadden keus. Ik vond het heerlijk om weer eens goed te rijden! Oh, en ik heb zowaar de eerste hengst in m'n leven gereden! :)
Vrijdag hebben we eindelijk ook onze eerste trail-ride gehad hier. We vonden het allebei echt geweldig om door de natuur hier te rijden. En zoals ik aan het begin al had gezegt, we hebben toen ook onze eerste kangaroo's gespot! Het was zo mooi om te zien! Het drong weer helemaal tot me door dat ik hier toch echt in het echte Australie zit. :) Helaas geen foto's ervan, maargoed, iedereen weet hoe ze eruit zien. In het echt zijn ze alleen nog gaver ;)
We zitten hier ondertussen al weer anderhalve week, en we hadden van te voren gezegt twee weken te blijven. We hebben nu gepland staan om hier aanstaande donderdag te vertekken, en dan gaan we richting Adelaide en Kangaroo Island. Daarna terug richting Melbourne via de Great Ocean Road. We hebben dus weer een heleboel nieuws voor de boeg, waar ik heel veel zin in heb!
Oh, iedereen nog bedankt voor alle reacties de vorige keer! We vinden het erg leuk om de berichtjes te lezen :)
Heel veel liefs,
Annelin & Joelle
Maar, laat ik bij het begin beginnen. We hebben tot en met 16 februari in de Blue Mountains gezeten, en de laatste hele dag daar zijn we de famous Tree Sisters gaan bekijken. We kwamen aan op een enorm toeristisch punt aan. Het was er zwart van de chinezen incl. camera's. Er kwamen bijna gelijk twee meisjes naar ons toe rennen en in gebrekkig engels dachten we dat ze ons duidelijk wilde maken of we een foto van hun wilde maken. Dat bleek niet de bedoeling, de leraar kreeg de camera in handen en die meiden moesten en zouden met ons op de foto! We vragen ons nogsteeds af wat er toch zo bijzonder aan ons was, maar helaas zal die vraag ons onbeantwoord blijven...
Maar eerlijk is eerlijk, het uitzicht was prachtig! De Tree Sisters op zich vielen ons allebei een beetje tegen. We hadden eigenlijk iets groters verwacht, en het enorme toeristische eromheen is bepaald niet waar we allebei naar opzoek zijn. Maar oke, we hebben daar dus een middagje doorgebracht en zijn daarna weer terug gegaan naar de plek waar we de laatste tijd met de auto hebben gestaan. Later die dag zijn we even rond gaan bellen voor een wwoof adres (wwoof'en houd kort gezegt in dat je een bepaalde tijd bij mensen, meestal op een soort boerderij, doorbrengt waar je een paar uur per dag werkt in ruil voor eten en onderdak) Na een paar telefoontjes was het raak en we zouden de volgende dag al kunnen komen!
Die volgende dag moesten we eerst terug naar Sydney om het een en ander voor de bank en de auto te regelen. Het bleek alleen niet zo'n goed plan om middenin de stad te parkeren. We stonden in een enorm dure soort prive garage vol met porches en andere dure auto's. Nogal grappig om onze geweldige seat daartussen te zien staan ;) Toen we daar ook weer zonder schade uit zijn gekomen konden we onze weg vervolgen richting het wwoof adres. Hoe verder we van Sydney af gingen hoe meer het landschap ons begon aan te staan. We kwamen eindelijk een beetje meer in het echte Australie terecht! :) Na ruim 2 uur rijden kwamen we dan in de goede stad aan; Goulburn. Nadat wat aardige mensen ons de weg konden wijzen, en een keer aan de 'goede' (lees: verkeerde) kant van de weg te gaan rijden (ja, eens en nooit meer! Hihi, gelukkig had niemand er last van en kon ik snel weer keren) kwamen we aan op Kingsdale. Het is een kleinschalige paardenfokkerij, met naast paarden nog een hele stapel andere dieren. In het huis uit 1850 wonen Andrew en Donna met de kinderen Kyle (14) en Emily (2). Vooral de eerste dagen vielen ons wel tegen. We hebben toen eigenlijk constant meegedaan met wat de mensen hier aan het doen waren, naast het werk wat we in de ochtend deden, en dat hielden we echt niet vol. Na een goed gesprek is dat gelukkig beter gegaan, en is onze werk en prive tijd beter gescheiden gebleven.
Het was trouwens heerlijk om weer in een normaal, goed bed te slapen. De auto went wel, en we hebben er ook gewoon goed in geslapen, maar echt confortabel is het niet. Dit oude huis heeft alleen wel z'n nadelen. Het is hier echt enorm stoffig en vies, hoewel dat grotendeels een gebrek aan schoonmaken is. Wij hebben de bovenverdieping bijna voor onszelf, incl. keukentje en badkamer, maar een paar avonden hebben er ook een stuk of 1000 vliegjes en andere insecten in de keuken gewoont, echt smerig! Maar gelukkig zijn die nu weer bijna allemaal weg, en ziet het plafond er weer wit uit.
En op een middag hadden we ook leuk bezoek in onze slaapkamer. Een enorme spin zat vrolijk tegen de muur naast ons bed. Echt, zo'n grote spin heb ik in Nederland nog nooit gezien! Anne durfde de kamer niet meer in, en is beneden maar aan Donna gaan vertellen wat voor monster we tegen waren gekomen. Helaas kwam er niet echt het antwoord waar we op gehoopt hadden. Donna was helemaal blij dat we hem ook hadden gezien, het is namelijk Harry, de famous huisspin! En hij is niet gevaarlijk hoor, hij eet alleen vliegen! Hij kan daar dus best blijven zitten. Mhh, no way dat wij in dezelfde kamer willen slapen als dat ding! Na een poosje brainstormen en een gebrek aan iemand anders die hem wilde vangen, heb ik een spin-proof pak aan getrokken en ben hem met een bak gaan vangen. Echt doodeng, maar het is gelukt! Nu woont Harry dus gelukkig weer ergens buiten.
Het werk wat we hier moeten doen is niet reuze interssant. In de ochtend beginnen we altijd met de puppies voeren en de paddio schoonmaken. Ze hadden toen we hier kwamen 11 doberman pups, echt te lief! Nu zijn er nog maar 7, de rest is ondertussen verkocht. Verder hebben we veel onkruid moeten verwijderen, planten geplant en huishoudelijk werk moeten doen. Het is wel goed te doen allemaal.
En natuurlijk hebben we hier ons eerste paardrijritje op z'n kop gehad!! Andrew rijdt western en Donna rijdt dressuur, dus we hadden keus. Ik vond het heerlijk om weer eens goed te rijden! Oh, en ik heb zowaar de eerste hengst in m'n leven gereden! :)
Vrijdag hebben we eindelijk ook onze eerste trail-ride gehad hier. We vonden het allebei echt geweldig om door de natuur hier te rijden. En zoals ik aan het begin al had gezegt, we hebben toen ook onze eerste kangaroo's gespot! Het was zo mooi om te zien! Het drong weer helemaal tot me door dat ik hier toch echt in het echte Australie zit. :) Helaas geen foto's ervan, maargoed, iedereen weet hoe ze eruit zien. In het echt zijn ze alleen nog gaver ;)
We zitten hier ondertussen al weer anderhalve week, en we hadden van te voren gezegt twee weken te blijven. We hebben nu gepland staan om hier aanstaande donderdag te vertekken, en dan gaan we richting Adelaide en Kangaroo Island. Daarna terug richting Melbourne via de Great Ocean Road. We hebben dus weer een heleboel nieuws voor de boeg, waar ik heel veel zin in heb!
Oh, iedereen nog bedankt voor alle reacties de vorige keer! We vinden het erg leuk om de berichtjes te lezen :)
Heel veel liefs,
Annelin & Joelle
-
28 Februari 2010 - 04:45
Annelin:
Het lukt ons hier helaas niet om foto's te plaatsen, die komen nog wel een keer. -
28 Februari 2010 - 10:02
Mayo:
Ha Meiden,
Wat leuk om weer iets van jullie te horen. Echt gaaf, de eerste kangaroe! Het zal wel indrukwekkend geweest zijn. En wat betreft die twee chineese meiden, wellicht herkenden ze jullie van de internationale RBC! Of course!
Nog een fijne tijd en een dikke kus. -
28 Februari 2010 - 12:28
Roeliene:
heey, Jo!!
dat je op de foto moest met chinezen, is niet heel vreemd. ik heb 't zien gebeuren bij een toeristisch plekje in Noorwegen xD die gaan letterlijk met alle andere toeristen op de foto.. chinees/japans trekje zullen we maar zeggen, haha!! weirdo's.
vind 't echt leuk om allemaal te lezen joh! ^^
een kangaroe.. echt super vet!! :D
ik heb ook een nieuwtje, ik ben verhuisd! gister zijn al mn kasten en dergelijke in elkaar gezet. 't is nu nog een kwestie van alles inruimen! gelijk Christy en Tamara op bezoek gehad, was wel heel leuk om die weer te zien ^^^
nou meid, have fun! en ik ga nog even kijken wanneer ik je een keertje kan bellen :D -
28 Februari 2010 - 13:02
Tonny:
Hé daar meiden,
Leuk om te horen hoe 'het echte leven'daar is!
Behalve 'knapen'als Harry dan is het, zo lijkt me, goed te doen, toch?
In dit slapende dorp is het momenteel erg koud en nat en wachten we met zn allen op temperaturen die voor jullie inmiddels normaal zijn.
En Joëlle: als je die stier aankunt, dan heb je volgens mij een aardige basis om alles wat je nog gaat tegenkomen daar ook aan te kunnen.
Ook Oma en Opa leven met jou/ jullie mee.De computer van Opa heeft steeds kuren, maar: je vader werkt er keer op keer hard aan, en áls tie het weer doet, dan gaat hij, met supervisie van Oma, jullie zeker een keer een reactie sturen.
Héél veel plezier nog meiden.
H groet, ook van de jongens. Tonny. -
28 Februari 2010 - 16:10
Ma Visser:
Heel fijn weer wat van jullie te lezen.Helaas ben ik het telefoonnr. kwijt van Annelin, wil je dat
nog een keer doorgeven An?
Want bellen is nog directer
vind ik.
Heel veel plezier en liefs van ons allemaal, Ma. -
01 Maart 2010 - 11:17
Anton:
hey annelin,
ik zit weer in de bewoonde wereld. Alles gaat prima hier. Kan je effe je mail checken?
-
01 Maart 2010 - 19:54
Hermine:
hey
wat gaaf dat je op een hengst gereden hebt lijkt me echt super gaaf daar door de natuur rijden:)
groetjes -
05 Maart 2010 - 19:04
Gerard:
Hey Joelle en Annelin, goed te lezen dat het allemaal lekker gaat downunder en Jo het ritje in mn caddy heb je toch goed gedaan. Leuke auto hebben jullie gekocht...doet ie het goed? Hier alles goed petra getrouwd en ze was een mooie bruid. Nieuwe dame op kantoor ( die met die groene golf, zat te bellen ) Maarja geen Joelle he .....nou dames ik kijk weer uit naar jullie volgende verhaal ..spannend hoor. Groetjes Gerard -
07 Maart 2010 - 12:53
Dik:
Hoi Joelle ! Wow wat ontzettend gaaf dat je in Australie zit!
Ik hoorde het van Jaco en Annelies afgelopen vrijdag, ik wist helemaal niet. Stond nog op het punt je een sms te sturen op je nieuwe mobiel haha, nja moet maar even wachten denk ik:)
Ik heb al gelezen dat je goed naar je zin hebt daar. Ik wil er ook nog eens naartoe , maar dan meer voor vakantie. Wel knap dat je dit doet en zomaar toch zo'n grote stap te nemen! Ik doe het je niet na.
Veel plezier nog en ik heb me ingeschreven dus zal je nu ook in de gaten houden :)
Geniet ervan en doe voorzichtig!!
Liefs -
07 Maart 2010 - 22:22
Reinier Vh:
Ik denk dat die chineze meiden hadden gehoord dat jullie vriendinnen zijn van shaniqua. shaniqua is als een godin in china. overal posters en kleurpotloden met SHANIQUA erop.
verder klinkt het allemaal heeel gaaf. het baardrijden door de wildernis en de spinvangst. volgende keer moet annelin toch maar een keer proberen een spin te vangen dan komt ze misschien over der angst heen:)
xx -
08 Maart 2010 - 11:31
Anne:
Hey Annelin,
leuk vehaal weer. Wil je even je mail lezen, er is nieuws van Stan uit Nieuw-Zeeland!
Great times! Anne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
