@work!

Lieve iedereen,

Het is ondertussen alweer bijna 3 weken geleden dat we voor het laatst een verslag geplaatst hebben. De tijd gaat echt ontzettend snel! En nog mijn excuses dat het weer zo lang heeft geduurt.

Reizen, dat is zo'n beetje waar wij de afgelopen tijd de meeste tijd aan hebben besteed. Na Mallacoota, vanuit waar we voor de laaste keer een verslag geplaatst hebben, zijn we doorgereden naar Haycock point waar we zowaar eens een keer van een prachtige zonsopgang hebben zitten genieten op het strand, met een paar kangeroos aan de andere kant van het strand. Daar hebben we ook voor de tweede keer een hunstman (de mega niet-giftige spin die we al eens eerder ontmoet hadden) in onze auto ondekt. Nachtmerries kwamen uit ;) De eerste zat er de dag daarvoor in, en hebben we er zelf uit weten te werken, heel heldhaftig. En de tweede heeft een aardige meneer er voor ons afgeslagen, en daarna vermorzelt. De dag daarna hebben we doorgebracht in Hyams Bay. Het weer was niet goed en dat was echt zonde. De stranden daar waren zo wit als we ze nog nooit hadden gezien, en het water was knalblauw, prachtig! Vooral door het gebrek aan lekker weer, en het geld wat toch altijd weer sneller gaat dan we denken, hadden we besloten onze plannen iets te versnellen. In eerste instantie hadden we gedacht een week te nemen om in Sydney te komen, daar een nachtje te blijven en daarna in een week richting de omstreken van Brisbane te rijden. In plaats van zaterdag zijn we vrijdag aangekomen in Sydney. Daar zijn we uitgeweest, we mochten dit keer overal gewoon naar binnen! Een behoorlijk leuke avond gehad en vroeg in de ochtend weer terug aangekomen bij onze auto, waar we tot de ontdekking kwamen dat er een parkeerbon opzat (grmbl...) omdat we hem te vroeg ergens voor de nacht neer hadden gezet. Het plan was om in de auto in de stad te blijven slapen maar daar hadden we allebei echt geen zin meer in, dus toen besloten om gelijk door te rijden. Uiteindelijk op een vrachtwagenparkeerplaats ver buiten de stad beland en daar nog een paar uurtjes slaap gehad. De volgende dag zijn we doorgereden naar National Park X, waar we de nacht aan een prachtig meer hebben gestaan. Volgende dag was op een zondag en we zijn zowaar nog even 'in' een kerk zijn geweest, the Green Cathedral. Een openlucht kerk in een palmenbos, erg mooi!
Deze dagen hebben we allemaal erg ver gereden, en we zijn dus helaas in weinig mooie plekken die op de route lagen geweest. Wel besloten om nog even naar Byron Bay te gaan. Dat even werd een beetje uitgebreider, want het bleek echt geweldig daar. Heel veel jeugd, wat we echt gemist hadden en de strandcultuur (incl. surfdudes (A)) was heerlijk. We zijn daar een paar dagen gebleven, en ondanks dat het het begin van de week was zijn we enorm veel uit geweest. We hebben genoten van het leventje daar. De hele verhalen laat ik voor het gemak even achterwegen, wellicht ook wat gepaster. ;) Op een woensdag zijn we weer weggereden uit Byron. We vonden het echt niet leuk om weg te gaan, maar als we nog zin en tijd hebben kunnen we er altijd op onze weg terug naar Sydney nog een poosje langsgaan.
De avond na ons vertrek geland in Cabarita, een klein kustplaatsje waar we de nacht doorgebracht hebben. Volgende ochten nog even op het strand wezen relaxen wat echt prachtig was daar. Genoten van de surfkunsten van iedereen daar, het was prachtig om te zien! Uiteindelijk hebben we allebei ook nog prive-surfles gekregen van twee kerels die we daar ontmoet hebben. Super leuk om eens te leren hoe alles nu echt moet! Alleen de surfboard waren enorm klein, dus het was erg lastig. Maar bij mij ging het al een stuk beter dan de eerste keer :D Met die mannen zijn we nog even een biertje wezen doen, en om een lang verhaal kort te maken, we zijn er nog twee dagen blijven hangen. Alweer een hele leuke tijd gehad. Beetje relaxed, en het was zwaar gezellig! Zaterdagochtend uiteindelijk weggegaan. Het viel ons allebei weer zwaar om afscheid te nemen van mensen waar je toch weer een goede tijd mee hebt gehad. Dat is voor mij echt een rot-punt van reizen. Je leert zoveel nieuwe mensen kennen en je komt op zoveel geweldige plekken, maar je laat het ook allemaal weer achter, en je weet niet of je er ooit nog terug komt, of dat je die mensen ooit nog zult zien.
Maargoed, weer opweg. Een van die kerels heeft ook een beetje geholpen met onze zoektocht naar werk. Hij wist wat adresjes waar ze misschien mensen nodig hadden, maar dat is uiteindelijk helaas niks geworden. Hij heeft zelf in Bowen gewerkt, en was er eigenlijk zeker van dat we daar aan de bak zouden kunnen. Dus wij zijn opweg gegaan naar Bowen. Het lag iets van 1500km boven Cabarita, dus we waren voorbereid op een laaange trip. Op de route lagen ook Childers en Bundaberg, plaasten die erom bekend staan dat er werk is voor backpackers. Zodoende zijn we daar ook nog even aangegaan, om onszelf eventueel kilometers te besparen. In Childers was op het moment niks, maar in Bundaberg konden we waarschijnlijk de volgende week werken. We hebben besloten hier te blijven. Het systeem is wel nogal een rot systeem, we zitten in een hostel waarin we op de werklijst staan, en waar we dus moeten blijven om te kunnen werken. Vaste kosten van een hostel is niet bepaald waar we op zitten te wachten, omdat het voor ons voordeliger zou zijn om in de auto te slapen. Maar al met al toch besloten dit wel te doen omdat we hier wel een zekerheid hebben van werk, en als we doorrijden naar Bowen en er zou geen werk zijn hebben we helemaal een probleem. Nu dus vanaf zaterdag hier, weer in een hostel. Weer even een heel ander leventje dan wat we de laatste tijd gewend waren. Met spijt voorlopig afscheid genomen van onze geliefde vrijheid. ;) Vanaf zaterdag stonden we dan ook op standby op de werklijst, wat inhield dat als je optijd (lees drie uur 's nachts) beneden op een stoeltje zat te wachten, je kans had dat je in plaats van iemand anders mocht werken als die niet kwam opdagen. Maandag hebben we samen buiten gezeten, maar helaas we mochten om 6uur weer terug naar ons bed want iedereen was er. Overdag Bundaberg wezen verkennen en even naar een strand geweest. Waarschijnlijk zijn we een beetje verwend de laatste tijd qua mooie stranden, want we vonden dit strand maar lelijk en vies. :P Bundaberg is ondanks alle backpackers ook een beetje levenloos voor zover we het nu hebben gezien. Niet echt een bruisend oord, maar dat komt vast omdat iedereen altijd moe is van het werken ofzo. Dinsdagochtend hebben we het nog een poging gegeven om vroeg uit ons bed te gaan, maar helaas zaten alle stoeltjes al vol (er kunnen hooguit 6 standby'ers zijn) dus gelijk weer terug ons bed ingerold. Om 6u kwam er iemand onze kamer ingedendert, met de mededeling dat een van ons kon werken, en over 3 minuten beneden moest zijn. Leuk! (NOT, nouja, die drie minuten dan vooral :P) We hadden besloten dat ik dat zou gaan doen, dus in alle haast vertrokken, op naar de eerste job! Heel de dag basilicum plantjes geplant. Opzich lichamelijk niet heel zwaar, maar heel de dag in een zelfde gebukte houding zitten is nooit lekker. Maar, niks te klagen verder, ik had een job! 's Middags toen ik terug was onszelf nog even op een geweldige cheesecake (ontdekking in NZ) getrakteert, die we onszelf beloofd hadden als we werk hadden. Ik heb dit werk nog twee dagen mogen doen, vandaag vrij gehad en kan na het weekend weer beginnen. Annelin heeft vandaag voor het eerst een daagje gewerkt, en zij is net een poosje terug.

De plannen nu zijn om in totaal een maand te gaan werken. Die tijd zullen we dus hoogstwaarschijnlijk hier in Bundy blijven. Daarna rest ons nog maar een maand. We hebben gepland de eerste twee weken daarvan de tijd te nemen om terug te reizen, of iig te reizen en uiteindelijk in Sydney aan te komen. ;) Dan hebben we nog twee weken in Syndey gepland staan (helaas) om de auto te verkopen. Een krappe twee maanden is het nu dus nogmaar. Tijd is, zoals ik aan het begin al zei, echt veeel te snel gegaan, en gaat nogsteeds te snel. We hebben allebei geen zin om terug naar huis te gaan. Sorry jongens, we missen jullie wel af en toe maar om het hele leven thuis (incl school en stommigheden) weer op te gaan pakken, daar hebben we gewoon geen zin in. Een half jaar is veel korter dan ik gedacht had. Maargoed, misschien is het beter niet te veel te kijken naar hoe snel alles gaat en hoe bijna het eind het al is, maar te kijken naar het hier en nu :)

Daarmee aan het einde gekomen te zijn groet ik u allen ;)

Heel veel liefs,

Annelin & Joelle