Explore Fraser Island
Door: Annelin
Blijf op de hoogte en volg Joëlle
11 Juni 2010 | Australië, Rainbow Beach
Hallo beste allemaal,
Met ons gaat alles goed, en we hebben Bundaberg weer verlaten. Na bijna twee weken daar heeft Joelle drie dagen gewerkt en ik een ochtendje. Oftewel; we hebben de verblijfkosten er niet eens uit en onze tijd verspilt, balen. We hebben er wel wat vrienden gemaakt ondertussen.
We hadden geen plan voor de komende tijd. We wilden allebei nog heel graag naar Fraser Island, maar alle tours zijn redelijk prijzig. Dan bedenkt Joelle dat we ook gewoon zelf kunnen gaan lopen op Fraser. Fraser Island is een bekend mooi eiland dat op de wereld erfgoedlijst staat en tevens het grootste zand eiland ter wereld. We winnen wat informatie in en doen inkopen voor ongeveer een week lopen. De volgende dag pakken we onze backpacks in, en die blijken ontzettend zwaar te zijn met enkel water en voedsel voor een week. Die van Joelle was vermoedelijk tegen de 30 kilo en die van mij tegen de 20 kilo. We vragen ons nu toch wel af of het verstandig is aangezien we helemaal niet getraind zijn en we veel verhalen horen over de agressieve dingoes op fraser door de vele touristen die ze voeren. Er zijn veel meldingen van Dingoes die tenten open scheuren opzoek naar eten en agressief gedrag. We besluiten toch te gaan. We pakken gratis de pont en lopen over het strand richting Dillie village, waar de Great Walk begint die we van plan zijn te lopen. Als we geen lift krijgen moeten we ergens op het strand slapen. Na een kilometer doet bij ons allebei alles al zeer van de zware backpack, ohnee hoe moet dat goed komen? We zien in de golven allemaal haaien zwemmen van ongeveer anderhalve meter, vlak bij het strand. Cool!! Maar dat word geen zwemmen meer in de oceaan.We zien twee dingoes op het strand die van een dode vis staan te eten. Als het al donker word en we denken op het strand te moeten slapen krijgen we eindelijk een lift naar Dillie. Met een prachtige zonsondergang racen we over het strand. Dillie village blijkt alleen uit een camping te bestaan. Daar worden we uitgenodigd door een tourleider om de avond met hun te spenderen aan het kampvuur, met bbq, goon en gitaartje, relax! We mogen zelfs in hun tent slapen met matras! Dit geeft ons weer goede moed om het avontuur door te zetten. De volgende dag starten we de Great walk met 6.5 km naar lake Boomanjin, gelukkig zijn de afstanden maar klein. We komen een stel uit Londen tegen dat precies het zelfde doen als wij, fijn dan hoeven we niet alleen te slapen in het bos met de dingoes. Het lopen valt mee, alles doet wel zeer en het is doorzetten maar we bereiken op tijd het walkers camp. De volgende dagen komen we langs prachtige kristal blauwe meren met witte zandstranden, en woeste wouden. Na het lopen lekker zwemmen en zonnen, paradijselijk! De hele tocht komen we geen enkele dingo tegen gelukkig. Uiteindelijk lopen we maar vijf dagen en dus niet de hele great walk want een deel is afgesloten. De laatste dag regent het flink. We lopen door prachtig woest regenwoud met de bijhorende bloudzuigers op de sokken en om de twintig meter een dikke spin op ons pad. Vermoeid komen we aan in Eurong en na een paar snacks lopen we over het strand weer richting de pont, hopend op een lift. Die krijgen we gelukkig al snel van een ranger en zo worden we weer netjes afgeleverd bij ons autotje. Yes, alles is weer goed gegaan en we hebben weer een mooi nieuw avontuur beleeft. Dit was voor ons beide onze eerste trektocht, een flinke uitdaging maar gelukkig een goede ervaring!
We hebben nu twee dagen in Rainbow gechilled. Eerste dag heerlijk strandweer en de laatste twee dagen koud, guur weer. Dan bedenk je je wel weer dat het hier officieel winter is. We hebben nog steeds geen geld en geen werk. Vandaag vertekken we naar ons nieuwe Wwoofadres in Mt. Larcom. Een boerderij met wat vee en paarden in de bergen. Ze hebben er geen electriciteit dus we zijn de komende week? wellicht onbereikbaar. Nog maar zes weekjes te gaan in Australie, het einde nadert alweer..
Groetjes en liefs Joelle en Annelin
Met ons gaat alles goed, en we hebben Bundaberg weer verlaten. Na bijna twee weken daar heeft Joelle drie dagen gewerkt en ik een ochtendje. Oftewel; we hebben de verblijfkosten er niet eens uit en onze tijd verspilt, balen. We hebben er wel wat vrienden gemaakt ondertussen.
We hadden geen plan voor de komende tijd. We wilden allebei nog heel graag naar Fraser Island, maar alle tours zijn redelijk prijzig. Dan bedenkt Joelle dat we ook gewoon zelf kunnen gaan lopen op Fraser. Fraser Island is een bekend mooi eiland dat op de wereld erfgoedlijst staat en tevens het grootste zand eiland ter wereld. We winnen wat informatie in en doen inkopen voor ongeveer een week lopen. De volgende dag pakken we onze backpacks in, en die blijken ontzettend zwaar te zijn met enkel water en voedsel voor een week. Die van Joelle was vermoedelijk tegen de 30 kilo en die van mij tegen de 20 kilo. We vragen ons nu toch wel af of het verstandig is aangezien we helemaal niet getraind zijn en we veel verhalen horen over de agressieve dingoes op fraser door de vele touristen die ze voeren. Er zijn veel meldingen van Dingoes die tenten open scheuren opzoek naar eten en agressief gedrag. We besluiten toch te gaan. We pakken gratis de pont en lopen over het strand richting Dillie village, waar de Great Walk begint die we van plan zijn te lopen. Als we geen lift krijgen moeten we ergens op het strand slapen. Na een kilometer doet bij ons allebei alles al zeer van de zware backpack, ohnee hoe moet dat goed komen? We zien in de golven allemaal haaien zwemmen van ongeveer anderhalve meter, vlak bij het strand. Cool!! Maar dat word geen zwemmen meer in de oceaan.We zien twee dingoes op het strand die van een dode vis staan te eten. Als het al donker word en we denken op het strand te moeten slapen krijgen we eindelijk een lift naar Dillie. Met een prachtige zonsondergang racen we over het strand. Dillie village blijkt alleen uit een camping te bestaan. Daar worden we uitgenodigd door een tourleider om de avond met hun te spenderen aan het kampvuur, met bbq, goon en gitaartje, relax! We mogen zelfs in hun tent slapen met matras! Dit geeft ons weer goede moed om het avontuur door te zetten. De volgende dag starten we de Great walk met 6.5 km naar lake Boomanjin, gelukkig zijn de afstanden maar klein. We komen een stel uit Londen tegen dat precies het zelfde doen als wij, fijn dan hoeven we niet alleen te slapen in het bos met de dingoes. Het lopen valt mee, alles doet wel zeer en het is doorzetten maar we bereiken op tijd het walkers camp. De volgende dagen komen we langs prachtige kristal blauwe meren met witte zandstranden, en woeste wouden. Na het lopen lekker zwemmen en zonnen, paradijselijk! De hele tocht komen we geen enkele dingo tegen gelukkig. Uiteindelijk lopen we maar vijf dagen en dus niet de hele great walk want een deel is afgesloten. De laatste dag regent het flink. We lopen door prachtig woest regenwoud met de bijhorende bloudzuigers op de sokken en om de twintig meter een dikke spin op ons pad. Vermoeid komen we aan in Eurong en na een paar snacks lopen we over het strand weer richting de pont, hopend op een lift. Die krijgen we gelukkig al snel van een ranger en zo worden we weer netjes afgeleverd bij ons autotje. Yes, alles is weer goed gegaan en we hebben weer een mooi nieuw avontuur beleeft. Dit was voor ons beide onze eerste trektocht, een flinke uitdaging maar gelukkig een goede ervaring!
We hebben nu twee dagen in Rainbow gechilled. Eerste dag heerlijk strandweer en de laatste twee dagen koud, guur weer. Dan bedenk je je wel weer dat het hier officieel winter is. We hebben nog steeds geen geld en geen werk. Vandaag vertekken we naar ons nieuwe Wwoofadres in Mt. Larcom. Een boerderij met wat vee en paarden in de bergen. Ze hebben er geen electriciteit dus we zijn de komende week? wellicht onbereikbaar. Nog maar zes weekjes te gaan in Australie, het einde nadert alweer..
Groetjes en liefs Joelle en Annelin
-
11 Juni 2010 - 05:52
Anton:
Wow respect
klinkt als een echte survival tocht :)
Geweldig alemaal en wat een mooie foto's...
-
11 Juni 2010 - 07:46
Avi:
Hallo meiden,
bedankt voor jullie verslag en mooie foto's
Heel leuk. Hebben jullie nog wat van het Great Barriër Reef gezien ?
Of waren de haaien te gehaaid ? In ieder geval is de natuur overweldigend. 'k ben wel een beetje jaloers hoor.
Geniet er maar goed van. Een fijne tijd toegewenst.
-
11 Juni 2010 - 14:02
Tonny:
Hi lieve nicht en vriendin,
Heftig allemaal hoor, jullie belevenissen.
Toch geweldig dat jullie het hebben aangedurfd, ondanks de potentiële gevaren.
Het maakt je sterk en zelfverzekerd denk ik, al moeten jullie wel op je hoede zijn bij ales wat je doet.
Het moet een geweldige ervaring zijn waar je later zeker je voordeel mee kan doen.
De foto's zijn fantastisch en laten ons zijdelings meegenieten van het avontuur Down under.
Tja, Hardinxveld blijft Hardinxveld he...
Heel veel plezier nog de komende tijd.
We denken aan jullie.
Veel liefs,
Tonny en boys. -
12 Juni 2010 - 19:05
Ma Visser:
Dag lieve meisjes. Weer een mooi avontuur beleefd,hè. Zo zie je maar weer: wie waagt, die wint.Vooral met de Heer is dat zo.We bidden voor jullie,dat ook de komende weken bijzonder zijn. Mooie foto's weer.
Groeten van Pa,Ma, Pieter,Menno en Wendel. -
14 Juni 2010 - 19:22
Wendel:
heey meiden!
Weer een avontuur beleefd! het kan niet stuk volgens mij en wat zien die stranden er prachtig uit! Toch hoop ik stiekem dat jullie zo onderhand een beetje naar huis verlangen,want anne nu hebben we je lang genoeg gemist hoor!
geniet nog maar ff van aussie en werken kan altijd nog later:p
liefs. Wendel
PS: Anne, ik zit er nu al over te denken hoeveel wij wel niet moeten bijpraten als je terugkomt! daar zijn 2 weken Frankrijk te kort voor!:D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
