Het laatste verslag vanuit NZ

Lieve iedereen,

Hier komt dan helaas alweer het laatste verslag vanuit Nieuw-Zeeland. Nouja, voor voorlopig dan. Anne en ik vinden het allebei echt een ontzettend gaaf land en we hopen later nog een keer goed de tijd te kunnen nemen om hier zelfstandig rond te reizen, en dan ook het prachtige zuider eiland te gaan bezoeken.

Maar dat is allemaal latere zorg, eerst maar eens even over waar wij ons de afgelopen bijna 2 weken mee bezig hebben gehouden. Vlakna het vorige verslag hebben we Kawakawa verlaten, met Stan en Margaret. Eerst zijn we even langs de zus van Margaret geweest, in haar vakantiehuisje vlakbij een geweldig strand. Bij een gebrek aan surf-board verhuur hebben we daar de middag doorgebracht met bodyboarden, wat ook super leuk was! Diezelfde avond zijn we weer verder gaan rijden naar vrienden van Stan en Margaret, wat ook echt enorm aardige mensen zijn! Daar zouden we de komende twee nachten verblijven. De gastvrijheid bij de mensen waar we hier geweest zijn is verbazingwekkend. Het voelt zo goed om je gewoon een beetje thuis te voelen bij zulke aardige mensen, echt fijn!
De eerste avond daar was er een jazzfestival in het dorp (of misschien leek dit eigenlijk meer op een stad.. Ik weet niet hoe ze het noemen) en daar zijn we heen geweest. Het was geweldig! Hele fijne muziek en veel leuke mensen tegen gekomen. We mochten dan ook eindelijk overal naar binnen zonder problemen, omdat we allebij 18 zijn, heel fijn ;)
De dag daarna hebben we met z'n zessen Mount Maungenui beklommen en bovenaan genoten van een geweldig uitzicht. Later die middag mochten An en ik zelf gaan doen waar we zin in hadden, en aangezien we weer vlakbij het strand waren en er dit keer wel surfboard verhuur was, gingen we natuurlijk surfen, oh yeah! Voor mij zou dit de eerste keer worden, dus het was behoorlijk spannend. En om eerlijk te zijn, ik vond het maar behoorlijk geploeter, maar het was wel erg gaaf, en het schijnt dat men al doende leert, dus ik ga maar hard verder met oefenen als we weer de mogelijkheid hebben ;) Bij anne ging het trouwens wel een stuk beter hoor!
De dag daarna gingen we alweer weg bij Suee en Dennis (dat waren dus de vrienden van Stan en Margaret waar we verbleven) en die dag zijn we naar park Te Puia geweest, waar ze het een en ander aan Maori-cultuur dingen hadden, en geisers en hot-water pools. Het was erg interessant om een beetje meer te leren over de Maori cultuur, we hebben ook nog een voorstelling gezien wat naast interessant stiekem ook nog enigsinds lachwekkend was. De geisers en alle dingen was ook enorm inpressive om te zien. Zo apart dat dat gewoon een natuurlijk verschijnsel is! Na dit park zijn we verder gereden richting Jeff en Amy, waar we nog een tijdje samen zouden gaan blijven. En onderweg daarheen hebben we nog in het prachtige Blue Lake gezwommen, ik vond het wel heerlijk om weer even in normaal zoet water te zwemmen waarin je niet telkens door een golf overspoeld werd ;)
Jeff en Amy wonen op een behoorlijk grote boerderij, en we hebben daar af en toe kunnen helpen met schapen verplaatsen en ontwormen (dat laatste hebben we dan precies weer geen foto van, geloof me, het was heel grappig om te zien!) en we hebben echte schaapscheerders aan het werk gezien. Echt indrukwekkend hoe snel dat allemaal gaat zeg! We zijn nog een keer met Jeff wezen black water raften, het was alleen niet helemaal wat we ervan gedacht hadden. Het leek ons dat het gewoon enorm ruig zou zijn, en net zoiets als normaal raften buiten. Maargoed, het was wel tof! We gingen met een hele groep de grotten in, gelijk via een heel smal stuk, je zou er haast claustrofobisch van worden, en niet veel later moesten we door water heen wat tot aan onze nek stond. Blij dat we een wet-suit aan hadden want het was koouud! Heel de tocht wisselde die twee dingen zich een beetje af, dat was wel erg gaaf. Oh, en natuurlijk, al vrij snel hebben we glowworms gespot! Dat was zoo mooi om te zien! Het leek haast nep. Na een heel stuk wandelen, en wat stukken zwemmen, mochten we in een soort band gaan zitten, dus ik dacht eigenlijk dat toen het wilde deel zou komen, maar dat bleef behoorlijk uit. En na een tweede keer in een band door rustig water varen was het eind van de grot al in zicht. Ik vraag me nogsteeds af waar ze het woord raften vandaan halen, maar ok, het was op dat na opzich wel erg leuk.
Later zijn we met Jeff en Amy naar de zus van Margaret gegaan, waar Stan en Margaret ook weer waren. Zaterdagochtend zijn 4 (schoon)kinderen van Stan en Margaret begonnen met een 100k walk, van Oxfam, waar ze 36 uur over mochten doen. Toen toch iedereen in de wandelsfeer was, zijn wij de Tongariro Crossing gaan doen. Een 18,5km tocht over een berg met een ernstig moeilijke naam. Het was echt een geweldig mooie tocht! Allemaal prachtige natuur om ons heen, we hebben er allebei heel hard van genoten. Het was alleen een beetje zonde dat het een enorme trekpleister was, en dat we dus lang niet de enige mensen daar waren. Het was wel behoorlijk zwaar, veel gedeeltes waren enorm stijl. Maar de uitzichten waren echt prachtig! Helemaal bovenop waren drie knalblauwe meren, wat geweldig was om te zien. Het was het echt helemaal waard!
Een paar dagen later zijn we weer terug gegaan naar Kawakawa, en daar ben ik nu dan ook weer.

Morgen heel vroeg in de ochtend vliegen we terug naar Melbourne, en vanaf daar gaat onze zoektocht naar werk dan echt beginnen. Waar we precies heen willen weten we eigenlijk nog niet, dat gaat er waarschijnlijk vanaf hangen waar een beetje aanbod in werk is. We zullen zien hoe het gaat. Eerst weer op naar Ozzie!

Heel veel liefs,

Annelin & Joelle